Ervaringen

Bij elke kant van de Dobbelsteen staan steeds twee ervaringen van kinderen en een van een volwassene of tiener. De motto’s van de dobbelsteen kunnen namelijk door ons allemaal geleefd worden. Na een tijdje komen er weer nieuwe ervaringen bij.

Jenny uit Amerika: Goede morgen!

1) Vandaag is de eerste schooldag en Jenny gaat met de bus naar school. De buschauffeur zegt tegen iedereen goedemorgen. Maar niemand zegt iets terug.

2) Dan komt Jenny de bus in en groet hem als eerste.

3) De volgende dag als Jenny naar de bus loopt, groet de buschauffeur haar al met een brede glimlach. Jenny is blij. Ze vindt het fijn om mensen vriendelijk te begroeten.

Anna uit Noorwegen: “Vrede met iedereen”

1) Op school vertelt een klasgenootje van Anna aan de klas dat ze heel erg ziek is. De andere kinderen schrikken daarvan en gaan haar meteen uit de weg en willen niet meer met haar spelen.

3) Ook Anna is geschrokken en ze wil eigenlijk ook stilletjes ergens anders gaan spelen. Maar een stemmetje binnen haar zegt heel zachtjes en duidelijk "Vrede met iedereen".

3) Anna gaat meteen naar het meisje toe om met haar te spelen. Ze zijn allebei erg blij!

Michel uit Congo: Het toernooi

1) Ik was op weg naar een sporttoernooi. Toen kreeg ik het idee om Vony van vier jaar mee te nemen.

2) Toen we bij het toernooi aankwamen, was het al laat en alle teams waren al gemaakt. Ik kon alleen reserve zijn. Terwijl ik wachtte om in te vallen, zag ik een groepje kleine kinderen spelen.

3) Ik herinnerde me die mooie zin: “Alles wat je voor de minsten hebt gedaan heb je voor Mij gedaan”. Ik ben naar de kinderen gegaan en we hebben leuk met een bal gespeeld. Na een tijdje kwamen ze me roepen om in te vallen, maar het was al laat en ik moest Vony weer naar huis brengen.

4) Het was niet gemakkelijk om nee te zeggen en niet in te vallen. Maar geduldig heb ik Vony naar huis gebracht. Mijn "partijtje" van de dag was heel anders gelopen dan ik had verwacht en toch was ik heel erg blij.

Samira uit Italië heeft het altijd gedaan

1) Samira woont in Italië en speelt in een volleybalploeg met allemaal grotere meisjes. Een van hen, Gabriella, scheldt Samira steeds uit wanneer ze een fout maakt. Op een dag is ze zelfs heel boos op Samira geworden.

2) Samira is hier erg verdrietig over. Toch wil ze Gabriella om vergeving vragen, zoals Jezus heeft gezegd. Dan gaat ze naar Gabriella toe.

3) Ze zegt sorry, en geeft haar het boekje van Chiara Luce. Dat is een meisje dat ook aan sport deed. Wanneer zij een fout maakte, begon ze steeds opnieuw met beminnen. Zo is ze voor velen een groot voorbeeld geworden.

4) Gabriella luistert goed. Dan vraagt Samira haar of ze ook mee wil doen met beminnen tijdens het sporten, net als Chiara Luce. Dat wil Gabriella. En zo zijn ze na een tijdje grote vriendinnen geworden.

Camilla uit Cuba: “Een meisje in een rolstoel”

1)  Camilla speelt met haar vriendinnetjes. Dan ziet ze een nieuw meisje in een rolstoel.

2)  Ze gaat naar haar toe om ook met haar te spelen. Haar vriendinnen lachen haar uit en laten Camilla in de steek. Maar Camilla trekt zich er niets van aan. Ze praat met haar en ze gaan samen spelen. Ze maakt haar aan het lachen.

3) Na een tijdje is Camilla nog blijer dan toen ze met haar vriendinnetjes speelde.  Het is inderdaad waar denkt ze, wie vreugde geeft, wordt zelf nog veel blijer.

 

 

Lukas luistert naar de stem

1 ) De moeder van Lukas is heel boos. Eén van de kinderen heeft de nieuwe bank vies gemaakt met jam!

2) Lukas wilde niet zeggen dat hij het had gedaan. Maar dan schiet hem een regel van de liefde te binnen om altijd de waarheid te zeggen. 'Sorry mamma, ik ben het geweest', zegt hij zachtjes.

3) Zijn moeder is erg blij dat Luca zo eerlijk is. Ze vergeeft het hem en samen maken ze de bank schoon. Luca is ook heel bij. Die regel werkt echt!

Mirko en Lorenzo: “Het legohuis”

1) Ik was op de kleuterschool samen met twee van mijn vriendjes, Mirko en Lorenzo. Ze waren samen aan het spelen en bouwden een mooi lego-huis. Ze waren druk bezig toen Mirko een stuk van het huis nam en het aan een ander deel zette. Maar Lorenzo vond het niet mooi.

2) Lorenzo was een beetje boos en ging naar de juf om te vertellen wat Mirko had gedaan.

3) Terwijl de juf probeerde het goed te maken tussen hen, begon Mirko te huilen.

4) Toen ik hem zag huilen ben ik meteen naar hem toegegaan. Ik vroeg wat er was gebeurd. Toen heb ik naar hem geluisterd en hem getroost.

5) Hij stopte met huilen en een tijdje later sloot hij vrede met Lorenzo. Toen gingen ze weer samen spelen, en ik voelde een grote vreugde in mijn hart.

Samuel uit China: “De lineaal”

1) Op een dag is Samuel op school en moet hij zijn liniaal gebruiken voor een opdracht. Een andere jongen in de klas zoekt ook zijn liniaal, maar hij vindt hem niet. Hij heeft hem thuis laten liggen.

 

2) De jongen vraagt aan de andere kinderen of hij hun liniaal mag gebruiken, maar dat willen ze niet. Ze mopperen op hem en zeggen: "Het is je eigen schuld dat je geen liniaal bij je hebt".

 

3) Samuel begrijpt dat zijn klasgenoot de liniaal echt nodig heeft. Hij roept hem en geeft hem zijn liniaal. De jongen neemt die heel blij aan. Nu kan hij ook de opdracht maken!

Ida uit Kenia: “Plagen”

1) Ida heeft een heel druk broertje die het leuk vindt haar voor de gek te houden.

 

 

2) "Waarom doe je dat?" vraagt ze rustig. Maar in haar hart heeft ze hem al vergeven.

 

 

3) Haar broertje merkt dat hij haar niet echt kan plagen. Maar hij snapt niet waarom. Hij vraagt aan Ida waarom ze niet boos wordt. Ida's vriendinnetje hoort het, en zegt: "Omdat ze jou vergeeft en dat is de beste manier om de vrede op te bouwen."

 

Tim uit België: twee appels

Ik liep met mijn vriend langs ons basketbalveldje. Ik had twee appels in mijn hand.

Er kwam een lange jongen op me af. "Geef me één van jouw appels", commandeerde hij. Ik antwoordde: "Als je honger hebt, waarom niet? Die andere deel ik wel met mijn vriend."

Dan kwam er nog een jongen bij: "Geef me die andere appel." Ik weet niet hoe ik erbij kwam maar ik zei: "Kijk , ik heb nog één appel over om te delen met mijn vriend. Jij kunt hetzelfde doen met jouw vriend."

De lange jongen was even stil en antwoordde: "Oké, hier is je appel, ik heb eigenlijk geen honger." Ik liep weer met twee appels verder. Ze smaakten extra lekker.

Stone uit de Ivoorkust: “Op de markt”

1) Toen ik uit school kwam, nam mijn moeder me mee naar de markt.


2) Op een bepaald moment zei ze dat ik haar spulletjes moest verkopen, terwijl zij naar de kapper ging. Ze bleef lang weg. Ondertussen was het bijna tijd voor een interessante film op TV die ik graag wilde zien.

3) Ik wilde de spulletjes achterlaten en weer naar huis gaan om de film te gaan kijken, maar een stemmetje in mij zei dat ik de spulletjes van mijn moeder niet zo kon achterlaten omdat iemand ze zou kunnen stelen.

4) Ik heb naar het stemmetje geluisterd en ik ben bij de spulletjes gebleven. Toen mama terugkwam, had ik bijna alles verkocht en was ze erg blij!

Luigi uit de Filipijnen: “Lekkere koffie”

1) Mijn vader was helaas werkeloos geworden.
We waren thuis allemaal verdrietig.

 

2) Maar wat kon ik doen?
Ik zag mijn broer in de keuken en ik ben hem gaan helpen met de afwas

's Middags heb ik geholpen om de planten in de tuin water te geven.

 

3) Op een avond wilde mijn vader een kop koffie.
Ik heb mama gevraagd om mij te helpen. Toen heeft ze mij geleerd koffie te zetten en toen heb ik lekkere koffie voor hem gezet.

 

4) Na een paar dagen vond papa een nieuwe baan.
Het was groot feest thuis! Ik heb voor het slapen gaan een gebedje gezegd om te bedanken.

Het parkje

Ik kom elke dag langs een vervuild parkje waar het vroeger zo gezellig was. Op school vertelde ik erover en er ontstond een plan om het pleintje op te knappen. Met emmers, bezems, kruiwagens en verf trokken we die zaterdag ten strijde. De bankjes werden opnieuw geschilderd en het zwerfafval werd afgevoerd.

Onze actie kwam ook de gemeente ter ore en zij beloofden een klimrek voor de kinderen te plaatsen. Toen het parkje officieel heropend werd, waren we allemaal ontroerd. De wethouder zei: "Jullie zijn er echt in geslaagd iets te doen voor het welzijn van onze wijk."

Groep van tieners uit Brazilië